Herken jij dit zinnetje ook? “Ik wil niet …..”

IK WIL NIET…….

Wat je niet wilt is niet belangrijk en toch gaat daar in de meeste gevallen onze aandacht wel naar toe. Ik wil niet roken, ik wil me niet onzeker voelen, ik wil geen verdriet of boosheid voelen, ik wil geen zus en zo baan hebben, enzovoorts.

Zo ben je maar steeds bezig met wat je niet wilt, namelijk dat je het niet wilt. En alles wat je aandacht geeft wordt groter, dus zo krijg je steeds meer van wat je niet wilt.

Heel vaak zo dat het gaat over dingen die er al zijn. Ik wil niet dat …… terwijl het al wel zo ís. Terwijl het al wel zo is, gaan wij het alsnog zitten niet te willen. Daar gaat dan heel veel energie naar toe. Maar ja, het is er al. Accepteren dat het er al is (dat is niet hetzelfde als goedkeuren) werkt beter. Dan voel je weer rust en komt er ruimte voor de vraag: kan ik er iets aan veranderen? Soms kan dat. Als dat zo is: ga ervoor! Soms kan dat niet, ligt het niet in jouw invloedssfeer. Maar let op: dat denken wij heel vaak onterecht. Uit faalangst.

Als iets niet gaat hoe je het graag hebt, als je iets anders is dan je wenst, dan mag je drie dingen te doen.

Erkennen hoe het is en daar jammer over zeggen. “Echt jammer!” En neem daar genoeg tijd voor.
De vraag beantwoorden: hoe wil ik het wel / wat wil ik wel?
De vraag beantwoorden: hoe kan ik dat bewerkstelligen?

Als ik die tweede vraag aan mensen stel, dan komt er vaak opnieuw een antwoord met ‘niet’ er in.

“Ik wil niet meer steeds ruzie maken met mijn partner.” Tja…. wat moet je (onbewuste) nu doen? Iets niet doen, hoe gaat dat? Want wat moet je dan doen? Dus dan vraag ik; “Wat wil je wél doen, in plaats van conflictmatig met je partner omgaan?” “Nou, gewoon ….. ik wil niet steeds ruzie maken.” “Nee, je wilt niet steeds ruzie maken. Wat wil je wel doen, in plaats van ruzie maken?” “Nou, gewoon, zonder gekibbel met elkaar praten.” “Zonder gekibbel met elkaar praten. Wat wil je doen in plaats van kibbelen?”

Dat kan wel even zo doorgaan, zo’n gesprekje. Wij zijn zo gewend het te hebben over hoe en wat we níet willen, dat we er niet zo goed meer in zijn om te benoemen hoe en wat we wél willen. In dit geval zou dat kunnen zijn: vriendelijk doen. Vaak als je bedacht hebt wat je wél wilt doen en dat uitspreekt, ben je opgelucht. Het is fijn om te verwoorden hoe je het graag hebben wilt.

Waarom vinden we dat dan toch vaak zo moeilijk, benoemen hoe en wat we wel willen? Omdat we vaak een overtuiging hebben, dat als je zegt hoe je het hebben wilt, je dat ook zo moet doen. En dat kan dan ook door anderen van je verwacht worden. Mensen kunnen zeggen:“Jij zou toch ……… “ Meestal doe je dit al zelf, maar de angst dat anderen dat zullen doen is groot en natuurlijk het gebeurt ook wel eens. Maar het vervelende is dat het zo’n stress geeft. Want stel je voor dat het een keer mislukt wat je je voorgenomen hebt om te doen, dan ben je toch wel een loser of een mislukkeling, of niet goed genoeg.

Dus dan blijven we maar liever zeggen wat we niet willen. Of niet???

Dit Blog is het 1e deel van 3 delen. Volgende week schrijf ik het volgende deel waar in je kan leren wat je allemaal kunt doen i.p.v..v. steeds weer te vervallen in “Ik Kan Niet”

Wil je reageren??? Super! ik zie het graag in mijn mailbox. Herken je het en wil je er iets aan doen? Nog beter.